مطالعه فیلوژنتیکی گونه های ایرانی بخش onobrychoidei از جنس گون (تیره بقولات) بر اساس داده های ریخت شناسی و توالی های its هسته ای

با استفاده از داده های حاصل از توالی های its ژنوم هسته ای و داده های ریخت شناسی، مطالعه فیلوژنتیکی گونه های بخش onobrychoidei به همراه گونه هایی از بخش های نزدیک مرتبط با آن انجام پذیرفت. نتایج آنالیز های bayesian و بیشینه صرفه جویی نشان داد که صفات ریخت شناسی برای تمایزات سطح بخش مناسب هستند و در سطوح پائین تر کاربردی ندارند. در این مطالعه نشان داده شد که بخش onobrychoidei یک بخش تک تبار نمی باشد. برخی اعضای این بخش بطور گسترده ای با اعضای بخش های مجاور آمیخته شده اند. در نتایج فیلوژنتیکی مولکولی نشان داده شد که گونه a.oligoflorus از بخش مطالعه شده در مجاورت اعضای بخش erioceras قرار می­گیرد، در حالی که در این نتایج تعلق گونه های بحث برانگیز a. goktschaicus  و a. scapiger به بخش onobrychoidei تائید گردید. همچنین با قرارگیری  گونه a. huthianus (که قبلا از بخش craccina گزارش شده بود) در میان گونه های این بخش به نظر می­رسد که این گونه باید به بخش onobrychoidei انتقال بیابد.